Warunkiem uznania informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa jest, by przedsiębiorca podjął co do tych informacji działania niezbędne w celu zachowania ich poufności. Tak stanowi art. 11 ust. 4 UZNK. Przepis art. 39 ust. 2 TRIPS wymaga natomiast, by informacje zostały poddane przez osobę, pod której legalną kontrolą pozostają, rozsądnym w danych okolicznościach działaniom dla utrzymania ich poufności.
Jak widać, zarówno art. 11 ust. 4 UZNK jak i art. 39 ust. 2 TRIPS nie precyzują, jakim działaniom ochronnym muszą być poddane informacje, by można je było uznać tajemnice przedsiębiorstwa. Z przepisów tych wynika tylko, że powinny to być działania „odpowiednie” oraz „rozsądne w danych okolicznościach”.
Wybór środków bezpieczeństwa należy do przedsiębiorcy. W zależności od okoliczności i rodzaju informacji może się okazać, że należy przedsięwziąć większą liczbę zaawansowanych środków ostrożności, w innych wypadkach może wystarczyć zwykłe poinformowanie kontrahenta lub pracownika o konieczności zachowania poufności informacji.
Więcej informacji na temat środków bezpieczeństwa wraz z przykładami znajdziesz we wpisie Zasada relatywnej tajemnicy.